Ostatnie dwa dni mogę podsumować jako pełne wrażeń. Moja mama przyjechała do nas wczoraj późnym wieczorem (60km bez samochodu). W nocy dekorowaliśmy pierniczki. Leonek tak się ucieszył, kiedy zobaczył babcię, że z wrażenia nie mógł zasnąć i pracował z nami: „ale piękną pracę robimy, wiesz?”
Dzisiaj od rana zabawy, gotowanie i sprzątanie. Udało się dużo zrobić, dużo więcej niż planowałam tydzień temu. Po południu pojechałam z małym Edmundem na ostatnie ćwiczenia rehabilitacyjne! Mimo wielkiego płaczu, jestem z niego dumna. Robi postępy i prawie wcale nie widać, że urodził się dużo za wcześnie. Jest taki dzielny!
A w ramach podziękowań dla sympatycznych Pań z ośrodka zrobiłam taki obrazek, wykorzystując mojego akwarelowego liska.
Dobrego czasu! Ostatnie dni adwentu, jeszcze można przygotować swoje serce tak, by tym razem w święta to nie śnieg i choinka były najważniejsze.
